Waarom we wel verslaafd raken aan suiker maar niet aan broccoli
Uit deze studie kwamen al eerder de overeenkomsten van suiker en drugs naar voren. Uit de beschikbare wetenschappelijke gegevens blijkt dat het eten van suiker en zoetheid een net zo groot beloningseffect en verlangen in de hersenen kan veroorzaken als een verslavende drugs. Het lijkt er zelfs op dat de neurale beloningscircuits voor suiker en zoet robuuster zijn dan die voor cocaïne. Deze sterke hersenstructuren zijn mogelijk ontstaan tijdens onze evolutie: selectieve druk voor het zoeken van en kiezen voor suiker- en calorierijk voedsel. Tijdens onze geschiedenis waren calorieën een heel stuk schaarser dan tegenwoordig en het eten van calorierijk voedsel zorgde voor overleving. De mensen met de sterkste beloningscentra in de hersenen waren waarschijnlijk het meest gedreven om dit voedsel te vinden en hadden daardoor de meeste kans op overleven en vooral voortplanten! Dankzij hen zijn wij, de huidige mens in onze moderne omgeving vol calorieën als slaven van ons brein: Het blijft zelden bij dat ene koekje, stukje chocola of chipje… De gedrevenheid van onze voorouders maakt ons tot ware suikerjunkies.
Maar hoe werkt dat dan?
Wat gebeurt er met ons als we suiker eten?
Hoe gaat dat in onze hersenen?
En waarom raken we niet verslaafd aan broccoli of sla?
Die antwoorden zijn allemaal te zien in dit korte filmpje, waarin een biologische verklaring wordt gegeven van de werking van suiker op ons brein:
Gerelateerde artikelen:
Versla je suikerverslaving
Gluten maken van muizen dikkertjes
Broodbuik
Voedingscentrum snapt het nog niet helemaal…
Illustratie: https://www.newstarget.com/020795.html