Training van de proefpersonen in het onderzoek naar de effecten van de Wim Hof Methode
Zoals niet veel mensen ontgaan zal zijn was het gisteren, 6 mei 2014, een historische dag voor zowel LexNaturalis, Radboud UMC als Iceman Wim Hof. Bekijk hier waarom dat zo was. Maar misschien was het nog wel het meest een historische dag voor de hele wetenschappelijke wereld, die nu toch behoorlijk staat te wankelen op het gebied van het autonome zenuwstelsel. Hetgeen dat in alle fysiologieboeken en geneeskundeboeken als onmogelijk wordt omschreven blijkt toch mogelijk te zijn! Mensen zijn in staat om willens en wetens invloed uit te oefenen op hun autonome zenuwstelsel. Dit deel van het zenuwstelsel werkt zoals men dacht alleen ‘autonoom’ (op zichzelf). Wanneer men dit voor waar aanneemt zou het onmogelijk zijn om met je eigen wil bijvoorbeeld je vertering te kunnen beïnvloeden, hartslag te verlagen, hormonen te beïnvloeden of om je immuunsysteem te beïnvloeden. Maar zoals jullie gisteren in ons artikel konden lezen, kan dit laatste dus wel! En dat hebben we afgelopen jaar kunnen aantonen met behulp van het onderzoek van het Radboud UMC in Nijmegen.
Wat is de WHM (Wim Hof Methode)? Koudetraining of is het meer dan dat?
De Wim Hof Methode, de methoden waarmee wij (Drs. Pijper, Dhr. Bernard, Wim Hof en Drs. Kelly Mostard) afgelopen jaar de proefpersonen van het onderzoek hebben getraind, bestaat niet slechts uit koudetraining zoals velen denken. Iceman Wim Hof is natuurlijk vooral bekend om zijn koude records. Maar de technieken die hij gebruikt om zo diep in zijn eigen fysiologie te kunnen ‘sturen’ is meer dan slechts koudetraining. Een onmisbaar aspect in het geheel is een speciale ademhalingstechniek, gebaseerd op technieken uit de yoga. Hieronder zie je een foto waar we bezig zijn de deelnemers te trainen in het onder de knie krijgen van deze techniek in het huis van Wim Hof in Polen.
Foto (EenVandaag): vlnr: deelnemer, Driekus Bernard (WHM Instructeur), deelnemer, Wim Hof, deelnemer, Karin Pijper (WHM Instructeur), Kelly Mostard (WHM instructeur 2012 – 2016), deelnemer.
Het aanleren van de ademhalingstechniek gaat niet altijd vlekkeloos. De techniek vergt enige oefening en het is belangrijk om het lichaam goed te leren kennen en te leren voelen waar de grenzen liggen. De deelnemers werden intensief begeleidt waarbij Drs. Pijper, Dhr. Bernard en Drs. Kelly Mostard 3 deelnemers onder hun hoede hebben.
De techniek van de ademhaling
Door volgens een vast ritme gecontroleerd in- en uit te ademen daalt het CO2-gehalte (koolstofdioxide) in het bloed van de proefpersonen en stijgt hun O2-gehalte (zuurstof). Dit is het best te vergelijken met een gecontroleerde hyperventilatie, waarbij CO2 wordt afgeblazen en het O2 gehalte in elke cel van het lichaam wordt verhoogd. Dit is na een tijdje duidelijk merkbaar in het lichaam door een soort licht en loom gevoel, stijfheid in vingers, langzamer bewegen, tintelingen in ledematen, gezicht en vooral rond de mond. Na een periode van cyclische gecontroleerde hyperventilatie komt een retentie in de ademhaling waarbij er niet geademd wordt. Deze retentieperiode kan steeds langer worden naarmate men verder komt in de cycli en beter geoefend is.
Onderzoeksresultaten van de Ademhaling
De proefpersonen bestonden uit een groep van 12 door ons getrainde mannen en 12 ongetrainde mannen. Het effect van de ademhalingstechniek op het autonome zenuwstelsel en daarmee het immuunsysteem is hieronder duidelijk te zien in de grafiek. De rondjes met stippellijn laten het adrenaline-niveau zien van de personen in de controle groep. De vierkantjes met doorgetrokken lijn laat het adrenaline-niveau zien van de proefpersonen die wel onze training hebben ondergaan. Bij de getrainde groep is duidelijk een enorme piek in adrenaline te zien zodra er wordt gestart met de ademhaling. Bij de controle groep is slechts een piek te zien als reactie op de endotoxine injectie (LPS = dode bacterie). De injectie met de dode bacterie zorgt normaal gesproken voor een korte maar krachtige griep, waarbij verschijnselen als hoofdpijn, misselijkheid, braken, rillen, koorts en spierpijn heel normaal zijn. De verschijnselen verdwijnen ook weer snel omdat het om een dode, en dus onschadelijke bacterie gaat. Bij de getrainde groep waren al deze verschijnselen zo goed als geheel afwezig en was er geen sprake van een immuunreactie die griepsymptomen veroorzaakt. De conclusie die hieruit getrokken kan worden is dat het menselijk lichaam wel degelijk in staat is om bewust, door eigen wil en inzet, zijn immuunsysteem te beïnvloeden.
Foto (EenVandaag): adrenaline niveau van controle groep (stippellijn) versus
getrainde groep (doorgetrokken lijn).
Wij van LexNaturalis zijn ontzettend blij met deze resultaten. De ‘Lex Naturalis’ oftwel de natuurwet, blijkt toch nogal eens af te wijken van de heersende gedachtes. Dit is daar weer een duidelijk bewijs van. Er is meer mogelijk dan we vaak zelf voor mogelijk houden en juist dat ongeloof maakt het dat het ook onmogelijk voor ons is/blijft. Ruimer durven denken, geloven, voelen en begrijpen kan meer opleveren voor je eigen gezondheid, bewustzijn en lot. De wetenschap is een prachtig goed maar kent ook zijn beperkingen. Maar nu is het onbewezene, een gevoel, gedachte, een sterke overtuiging wetenschappelijk aangetoond met duidelijke fysiologische parameters en begrijpen we (cognitief) weer ietsje meer van de wet der natuur, de Lex Naturalis.
Lees ook:
1) Koudetraining en ademhalingstechniek hebben invloed op het immuunsysteem
2) Meditatie beïnvloedt de werking van onze genen en remt ontsteking
Like LexNaturalis op facebook, schrijf je in voor de gratis nieuwsbrief en blijf op de hoogte van revolutionair nieuws op het gebied van gezondheid, voeding, koudetraining, leefstijl en wetenschap.